81۔ ہم ڈلہوزی سے بول رہے ہیں

THIS IS DALHOUSIE CALLING

مُژدہ باد! اے ساکنِ اَرضِ حَرَم

بر زمینَت آسماں آید ہمے

غم مخور، اے تِشنۂِ آبِ حیات

خضرِ راہِ سالِکاں آید ہمے

خاک برسرکُن غمِ ایّام را

کز سفر آں جانِ جاں آیدہمے

جام در دست و صُراحی در بغل

ساقیء بادہ کَشاں آید ہمے

مَا اَیازستیم و ایں محمودِ ما

جاں نثارِ خادماں آید1؎ ہمے

سَروَرِ خوباں و جانِ قادیاں

باز سُوئے قادیاں آید ہمے

سیرِ ڈلہوزی چہ می ماند بدو

در نَظَر دَارُالاَماں آید ہمے

قافلہ سالارِ ما فَضلِ عُمَر

یعنی میرِ کارواں آید ہمے

بَرق وَش بر توسنِ نیلو فری1؎

جانبِ مرکز دَواں آید ہمے

گلّہ بیتاب ست در شوقِ حُدی2؎

گلّۂ را سارباں آید ہمے

بہرِ عید و جمعہ و درس و دُعا

غمگسارِ دوستاں آید ہمے

عاشقِ بے صبر! چندے صبر کُن

تا بہ وَے تاب و تواں آید ہمے

شور آمیں بر دُعائے صحتش

از برِ کرّوبیاں آید ہمے

1؎ یعنی ہے۔ 2؎ حضور کی موٹر کار نیلے رنگ کی ہے۔ 3؎ وہ گیت جس کوسُن کراُونٹ تیز چلنے لگتے ہیں۔

الفضل 22ستمبر1943ء

http://urdu.goldenpoems.com/