اشکوں
کے چراغ ایڈیشن 2011 صفحہ556
384۔ دلم
از آرزو بیگانہ گردید
دلم
از آرزو بیگانہ گردید
کہ
دزدِ عقل صاحب خانہ گردید
فروشستم
ہمہ وابستگی ہا
عیارم
خلق را پیمانہ گردید
عطا
کن رشتہء محکم صفاتے
کہ
تسبیحِ ما دانہ دانہ گردید
نمی
دارم گلہ از آہِ خویشم
تف
آہم چراغِ خانہ گردید
سرِ
محفل مکن ایں راز را فاش
چرا
آن آشنا بےگانہ گردید
تو
یک اشکِ ندامت مرحمت کن
کہ
تن از تشنگی ویرانہ گردید
مپرس
از شمع بر روئش نظر کن
کہ
پروانہ چرا پروانہ گردید
بترسد
ز آب ہمچو سگ گزیدہ
دلِ
مضطرؔ مگر دیوانہ گردید
چوہدری محمد علی مضطرؔعارفی
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں