کلام
طاہر ایڈیشن 2004صفحہ94۔96
36۔
شاوا سوہنے یار مبشر
یہ نظم جماعت جرمنی کے ایک نہایت مخلص اور فدائی خادم مبشر احمد صاحب باجوہ کے
متعلق ہے،جو ایک حادثہ کے نتیجہ میں١٩٩٥ء کو وفات پا گئے۔
آؤ سجنو مل بئیے تے گل اوس یاد دی چَلّے
ٹردے جیدے دانے مک گئے کل پرسوں دی
گل اے
آؤ سجنو مل بئیے تے گل اوس یار دی چلے
اُتلے یار نے جد صد ماری پَن سُٹّی
دنیا دی یاری
عرشاں تائیں لائی تاری مار اُڈاری کَلّے
آؤ سجنو مل بئیے تے گل اوس یار دی چلے
نیچا رہ کے عمر ہنڈائی ، سب دا سیوک
، سب دا پائی
ذات اُچّی سی ، کم وڈے پر نت بیندا
سی تَھلّے
آؤ سجنو مل بئیے تے گل اوس یار دی چلے
جو کم آکھیا ، حاضر سائیں ، کہہ کے
چھاتی ڈائی
ہس دیاں سارے پاپڑ ویلے سارے جھمیلے
جَھلّے
آؤ سجنو مل بئیے تے گل اوس یار دی چلے
ایم-ٹی-اے دی خاطر گبھرو چار چفیرے
پَونیا
مخلص منڈے کڑیاں لبھ کے چونویں چونویں
وَلّے
آؤ سجنو مل بئیے تے گل اوس یار دی چلے
وڈیاں سوچاں ، نیک عمل تے عالی شان
ارادے
گل وچ پائی پھردا سادے ماڑے موٹے ٹلے
آؤ سجنو مل بئیے تے گل اوس یار دی چلے
نیچا رہ کے اندر اندر اُچّا یار کمایا
باروں دڑ وٹ رکھی جیویں ککھ نہ ہووے
پلے
آؤ سجنو مل بئیے تے گل اوس یار دی چلے
میرا ساتھ نبھاون تائیں کوئی راہ نہ
چَھڈی
جیڑے رستیاں توں میں لنگیا اوہی رستے
مَلّے
آؤ سجنو مل بئیے تے گل اوس یار دی چلے
اونوں کیویں دساں کہ میں تیتھوں رج
سکھ پائیا
شاوا سوہنے یار مبشر واہ واہ بلے بلے
آؤ سجنو مل بئیے تے گل اوس یار دی چلے
کوڑے چار دناں دے میلے اکو گل ای سچ
اے
لا الہ الا اللہ تے
اللھم صل
آؤ سجنو مل بئیے تے گل اوس یار دی چلے
جلسہ سالانہ جرمنی ١٩٩٥ء
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں